- burulmaq
- dönmek
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
burulmaq
Look at other dictionaries:
burulmaq — f. 1. Buruq düşmək, buruq hala gəlmək. Məftil buruldu. İp buruldu. // Qıvrılmaq, dalğavari, şəkildə getmək, axmaq. Camaat möhkəm və uca . . bəndin üstünə çıxıb gəzinirdi, ağzı qayıtmış Kürün burulaburula z. axıb getməyinə tamaşa edirdi. M. C.. 2 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
burulma — «Burulmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qıvrılmaq — f. 1. Qıvrıq hala gəlmək, qıvrıq şəkil almaq; burulmaq, buruq buruq olmaq. Saçları qıvrılmaq. – Onun . . bir tutumluq ağ saqqalı ətsiz çənəsi üzərindən boğazına doğru qıvrılaraq uzanmışdı. A. Ş.. <Tutubəyimin> iri hörüyü ilan kimi ağ… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
addımlıq — is. 1. Bir addım məsafə. 2. Adətən saylara qoşularaq məsafənin neçə addım olduğunu göstərir. Həyət qapısından girən kimi sola burulmaq və beş addımlıqdakı dar pilləkənlərdən enmək lazım gəldi. M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ard — is. 1. Arxa, dal. Yükü ardına almaq. Ardına (ardınca) düşmək – dalınca düşmək, izləmək. Pul ardına düşmək. Ovçu tülkünün ardına düşdü. İş ardına düşmək. 2. Bir şeyin arxa, dal tərəfi, gerisi, geri tərəfdə olan yer. Evin ardı. Dəyirmanın ardı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
axtalanmaq — məch. Axta edilmək, erkəklik vəziləri çıxardılmaq; burulmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
burxulmaq — f. 1. Burulub zədələnmək, sərpmək, yerindən oynamaq. Qolu burxulmaq. Ayağı burxulmaq. 2. Burulmaq. Bir dəfə at dərin yerə düşəndə, Əmiraslan qəflətən ipi çəkdi, at burxulub Nurəddini üstündən saldı. S. S. A … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
eşilmək — məch. 1. Eşik eşik edilmək, qazılmaq, qazıq qazıq edilmək. Meşələr kökündən eşilir, qocaman palıd ağacları hərləməsinə qazılır, kökündən və damarlarından kəsilir, gurultu ilə yerə gəlirdi. . S. R.. 2. Burum burum edilmək, burulmaq. İp eşilmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
külçələnmək — f. Burulmaq, yumrulanmaq, qıvrıq şəkil almaq. İlan külçələndi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
